Als we ons opnieuw gewaar worden van de natuur en van ons lichaam in verbinding met de natuur, leren we opnieuw luisteren naar de boodschappen die de natuur ons geeft. Een talent dat we allemaal van nature bezitten maar in de huidige wereld hebben afgeleerd. Geprogrammeerd door de lessen die vooral ons hoofd vullen, maar ons niet voeden. Ze belemmeren ons helder zicht, ons helder voelen, ons helder horen en ons helder weten. We leren de stemmen te negeren die via ons lichaam met ons praten via beelden, via sensaties, via boodschappen die we krijgen door ingevingen die langskomen.
We leren af om te observeren. We leren onze focus versmallen. Dat noemen we concentratie. De rest noemen we afleiding. En dat is waarom het zo mis gaat met onze wereld. Omdat we de natuur niet meer verstaan zoals de oorspronkelijke bevolking op aarde (onze oorspronkelijke voorouders). We weten niet meer hoe belangrijk het is om volledig gewaar te zijn en te luisteren en observeren wat de natuur ons wil vertellen.
In de oudheid was het leren vooral gebaseerd op observeren. Tegenwoordig is wat wij leren veelal het reproduceren van wat we aangereikt krijgen van de mensen om ons heen, onze school, onze werkgever. Het is geen observeren maar absorberen. Het leidt tot kennis en niet tot wijsheid. Om de weg terug te vinden naar de oude wijsheid is het belangrijk om dit onderscheid te maken. Zodat we onze eigen waarheid kunnen vinden die tot wijsheid leidt. En met de komst van AI ontstaat ook de mogelijkheid om de ruimte die overblijft in ons systeem beter te benutten. Meer mensen verlangen terug naar de verbinding met de natuur, met zichzelf en met andere mensen. Voor mij persoonlijk is de natuur een belangrijke leraar en bron van inspiratie. De natuur helpt me om terug te keren in mezelf, om van daaruit opnieuw te verbinden.
Gewaarworden: de adelaar als spiegel van onze natuur
Vandaag is het volgens de Maya Tzolkin de dag van de blauwe adelaar, net als op mijn geboortedag. De energie horend bij deze dag gaat onder andere over visie, geloof in jezelf, dromen, wereldbewustzijn, betrokkenheid, helderheid en inzicht. https://www.pan-holland.nl/Orakels/Tzolkin/kin095-4Adelaar.htm Ik had hiervan geen idee toen de dromen en beelden zich aandienden vanuit mijn onderbewustzijn (of eigenlijk bovenbewustzijn). Beelden die ik probeerde te verwoorden in mijn boek.
Hij vraagt me in de rivier te gaan liggen en me gewaar te zijn.
‘Meer niet?’ vraag ik.
‘Meer niet,’ antwoordt hij. Ik zie zijn mond veranderen in iets dat bijna op een glimlach lijkt.
Ik trek mijn wenkbrauwen op, mijn ogen worden groter. Verbaasd trek ik mijn schouders op, loop ik de rivier in en ga liggen in een ondiep stukje waar het water fijn stroomt. Niet te hard en niet te zacht. Het is een plekje dat ik altijd al prettig vind. Het water is koel, verfrissend. Een lichte huivering rolt door mijn lichaam. Vervolgens merk ik hoe mijn zintuigen zich versterken. De stenen met hun gladde oppervlak onder mijn rug, mijn billen en benen. Het water kolkt zacht langs mijn lichaam, licht over me heen. Zo, dat het net mijn buik kietelt. Tussen mijn vingers en langs mijn voeten. Ik word me gewaar van de tinteling in mijn vingers en voetzolen. Mijn voeten, mijn handen, mijn hoofdhuid, mijn poriën. Alles lijkt zich te openen. Lijkt transparant. Of eigenlijk lijkt het alsof mijn huid vol is van hele kleine gaatjes die de energie opnemen, binnenlaten. Heel subtiel. Heel zacht. Heel fijn. Een zacht bruisen in me, een tinteling door heel mijn lichaam.
De rivier en de aarde dragen me. Het water laat me licht zweven. De stevige ondergrond van de rivier. De stenen, groot en rond. Ik besef nu pas wat deze plek met me doet. Ze laadt me op. Ik voel hoe de energie me vult. Hoe het water me schoonwast, zuivert. Mijn puurheid, mijn zuivere kern laat zien. Alles glijdt van me af. Verdwijnt met de stroming van het water. Volledig in verbinding met de natuur van mijn geboortegrond. Ja, mijn geboortegrond. Ook al is die ver weg. Ik heb er nog onbeperkt toegang toe.
Het geluid van het stromende water. Mijn oren openen zich, lijken te groeien. De vogels zetten aan. Het volume van hun gezang neemt toe. Het ritselen van de blaadjes in de bomen en de struiken, en het geluid van het klotsen van de rivier ondersteunt hun gezang.
Mijn ogen zijn gesloten. Dan kan ik beter gewaar zijn. Ik hoor vleugels. Ik hoor een vogel – een grote vogel – zijn vleugels uitslaan. In een rustig tempo met heel veel kracht. Hij tilt zichzelf op door het bewegen van zijn vleugels. Ineens voel ik een immense kracht boven me. Ik open mijn ogen. Een enorme arend vliegt over me heen. Precies boven me. De kracht van de adelaar trekt me mee naar boven. Ik vlieg met hem mee. Zittend op zijn rug, houd ik me vast aan zijn vleugels. De wind door mijn haren. De snelheid van zijn vlucht. De geur van gras, bomen, bloemen. De geur van de lucht. Steeds lichter naarmate we hoger komen. Mijn ogen tranen in de wind. Vrijheid. Daar, beneden in de rivier, zie ik mezelf liggen. Mijn armen gestrekt, als het spiegelbeeld van de adelaar. Ik kan zowel boven als beneden zijn op dezelfde tijd. Boven heb ik overzicht en vrijheid en toch ben ik verbonden met de aarde. Het stroomt. Ik stroom. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo’n fijne ervaring heb gehad. Ik laat me meevoeren in de vlucht van de vogel, met zijn kracht. Ik ga op in de ziel van de arend. Ik ben de arend. Dit is een belangrijk moment, een moment dat ik altijd op kan roepen. Het brengt me bij mijn kracht, mijn puurheid. Bevrijdt me van mijn gedachten. Biedt me overzicht. Ik kan buiten, boven mezelf zijn, verbonden met de aarde. Ik begrijp hoe ik de kwaliteiten van de adelaar kan en mag gebruiken. Dat ik mijn lichaam met mijn ziel kan ontstijgen, om overzicht te hebben, om vervolgens doelgericht en snel te kunnen handelen. Zoals de adelaar, als hij zijn oog op een prooi heeft laten vallen.
De adelaar laat ons onszelf zien vanuit het goddelijke perspectief. Of vanuit het perspectief van de verhalenverteller of observant. Hij is als een spiegel van onze natuur. Zoals hij de persoon in bovenstaand fragment spiegelt in de rivier. Samen laten ze ons zien hoe we kunnen schakelen tussen de perspectieven. Van binnen naar buiten en weer terug. Door ons bewustzijn te ontwikkelen, kunnen we zo snel heen en weer schakelen dat het besef van tijd en ruimte verdwijnt en we ons gelijktijdig gewaar kunnen zijn van onszelf, de buitenwereld en de wijze waarop de buitenwereld ons spiegelt. De adelaar leerde me onder andere over de kunst van het gewaarworden, waarbij de natuur als spiegel van onszelf kan dienen en ons inzicht kan verschaffen. Over hoe we opnieuw kunnen leren observeren met al onze zintuigen. Iets wat we in deze maatschappij van continue prikkels vaak niet bewust doen, terwijl het een hele effectieve manier van leren is, die je bovenal oplaadt.
Zo nu heb je een beetje een indruk van het boek Project Paradijs. Het neemt je mee via beelden, verhalen en symbolen naar andere vormen van bewustzijn en legt vervolgens een brug tussen oude tradities van natuurvolkeren en religies, de psychologie en de huidige manier van leven. Het boek is onder andere bedoeld om mensen te ondersteunen op hun zoektocht door het leven. De zoektocht naar de zin van het leven, naar de missie van hun leven. En volgens mij is er geen betere dag om bovenstaand fragment te delen, want dit laat zien waar de energie van vandaag volgens de Tzolzkin voor staat: visie en zingeving als medicijn voor zinloosheid, nutteloosheid en verlies van zingeving en betekenis. De vorm is speels, gebruikmakend van illusie en magie. De trekkende of stuwende kracht is uitdaging is de uitdaging om van betekenis te zijn, om je volledig potentieel te ontdekken en te benutten in verbinding met de natuur, met jouw natuur. Om de levensenergie weer volluit door je heen te laten stromen, want dat is waar je volledig in balans bent en bovendien het beste uit jezelf hunt halen. En dus waar je de grootste impact kunt maken. Als je dat tenminste wilt......
#zielspad #onvoorwaardelijkeliefde #projectparadijs #BHAG #BigHairyAudaciousGoal #missionpossible #onetribe #ancientwisdom #wijsheidvandenatuur #wijsheidvandenatuurvolkeren #mitakuyaoyasin #weareallrelated #osmoses
Reactie plaatsen
Reacties