In 2019 werd ik geroepen door het land, door de natuur van Oregon. Door het land van de vulkanen en watervallen: the Cascade Mountain Range. Will je weten hoe dit ging? Ik neem je mee op reis....
Ik was bezig met het schrijven van mijn eerste boek Hoe de maan ruikt en het orgasme van de sterren . Ik was geraakt door het leven en had mijn leven op zijn kop gezet. Ik kan nogal rigoreus zijn. Als ik een besluit neem van binnenuit, dan komt het vanuit een diep weten, een paradigm shift die maakt dat er geen weg terug is.
Het boek dat ik schreef, wat oorspronkelijk bedoeld was als een businessboek, werd een roman, een spirituele roman zelfs. Ik had geen idee waarom, maar ik liet het toe. De omgeving waar het verhaal zich afspeelde was een plek waar de American Indians, de indianen, de Native Americans woonden. Het was een omgeving met watervallen, dolfijnen, walvissen en wolven.
Tijdens het schrijfproces dat vooral tot stand kwam via meditatie voelde ik de behoefte om op reis te gaan. Ik had geen idee waarheen. Ineens viel me een foto in van een meisje, een vrouw, die een radslag maakte op een strand. Het was een foto die ik op mijn moodboard had geplakt in mijn slaapkamer. Ik rende naar boven en de lokatie werd vermeld. Het was een strand in Oregon. Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik googlde het strand en boekte direct een vlucht naar Oregon.
Pas daarna vroeg ik me af of er ook watervallen waren en dolfijnen en walwissen waar ik over geschreven had. En tot mijn grote verbazing bleek Oregon onderdeel van de zogenaamde Cascade Range, ofwel van een bergketen met vulkanen en watervallen. In Oregon bleek een kraamkamer voor walvissen, en dolfijnen waren er ook.
Ik was blij verrast, maar ik wist niet hoe ik mijn keuze uit moest leggen. Wie zou dit begrijpen? Ik zei daarom maar dat ik een plaatje tegen kwam, wat waar was, en dat ik daardoor geinspireerd werd en op Oregon uit kwam. Ik voelde dat het meer was dan dat, maar wie zou dit begrijpen....
Ik trotseerde de: ga je alleen? is dat niet gevaarlijk? en vooral de niet uitgesproken verwondering....en boekte ook een reis met mijn kinderen, zodat ook zij een fijne vakantie zouden hebben, maar deze reis, die was voor mij. En ik prijs me gelukkig dat ik mezelf deze reis kado deed. Voor mij was het een van de belangrijkste en mooiste reizen van mijn leven. Misschien wel juist omdat ik alleen ging. Omdat ik alleen was hoefde ik met niemand rekening te houden, en kon ik op mijn manier reizen. Zonder plan, puur op intuitie, mijn eigen energie volgend. En het bleek een grote inspiratiebron, voor mijn boek, maar ook voor mijn leven. In contact met de rauwe nature in Oregon hervond ik mijn connectie met de wijsheid van de natuur. En dat was precies wat ik nodig had, voor mijn boek, maar ook in mijn leven.
Wat ik nog niet wist op dat moment dat het boek dat ik aan het schrijven was eigenlijk een reis door de lagen van het bewustzijn was, die me uiteindelijk brachten naar de herinnering van het paradijs in mezelf. Ik wist dat ik het boek moest delen met de wereld ook al vond ik dat dood eng en ingewikkeld. Ik moest ver uit mijn comfortzone, maar het was het waard. De publicatie van mijn boek zette processen in werking bij mezelf en anderen en leidde ook tot het schrijven van mijn tweede boek: Project Paradijs dat dit jaar gepubliceerd zal worden.
Reactie plaatsen
Reacties