Visie, doel en bestemming

Gewaarworden versus concentratie

Als we ons opnieuw gewaar worden van de natuur en van ons lichaam in verbinding met de natuur, leren we opnieuw luisteren naar de boodschappen die de natuur ons geeft. Een talent dat we allemaal van nature bezitten maar in de huidige wereld hebben afgeleerd.

Geprogrammeerd door de lessen die vooral ons hoofd vullen, maar ons niet voeden. Ze belemmeren ons helder zicht, ons helder voelen, ons helder horen en ons helder weten. We leren de stemmen te negeren die via ons lichaam met ons praten via beelden, via sensaties, via boodschappen die we krijgen door ingevingen die langskomen. We leren af om te observeren. We leren onze focus versmallen. Dat noemen we concentratie. De rest noemen we afleiding. En dat is waarom het zo mis gaat met onze wereld. Omdat we de natuur niet meer verstaan zoals de oorspronkelijke bevolking op aarde.

 

We weten niet meer hoe belangrijk het is om volledig gewaar te zijn en te luisteren en observeren wat de natuur ons wil vertellen. In de oudheid was het leren vooral gebaseerd op observeren. Tegenwoordig is wat wij leren veelal het reproduceren van wat we aangereikt krijgen van de mensen om ons heen, onze school, onze werkgever. Het is geen observeren maar absorberen. Het leidt tot kennis en niet tot wijsheid. Om de weg terug te vinden naar de oude wijsheid is het belangrijk om dit onderscheid te maken tussen observeren of gewaarworden en absorberen. Zodat we onze eigen waarheid kunnen vinden die tot wijsheid leidt. Door contact te maken met de levensenergie die in ons en om ons is.

 

De adelaar als spiegel van onze natuur

Hij vraagt me in de rivier te gaan liggen en me gewaar te zijn.
‘Meer niet?’ vraag ik.
‘Meer niet,’ antwoordt hij. Ik zie zijn mond veranderen in iets dat bijna op een glimlach lijkt.
Ik trek mijn wenkbrauwen op, mijn ogen worden groter. Verbaasd trek ik mijn schouders op, loop ik de rivier in en ga liggen in een ondiep stukje waar het water fijn stroomt. Niet te hard en niet te zacht. Het is een plekje dat ik altijd al prettig vind. Het water is koel, verfrissend. Een lichte huivering rolt door mijn lichaam. Vervolgens merk ik hoe mijn zintuigen zich versterken. De stenen met hun gladde oppervlak onder mijn rug, mijn billen en benen. Het water kolkt zacht langs mijn lichaam, licht over me heen. Zo, dat het net mijn buik kietelt. Tussen mijn vingers en langs mijn voeten. Ik word me gewaar van de tinteling in mijn vingers en voetzolen. Mijn voeten, mijn handen, mijn hoofdhuid, mijn poriën. Alles lijkt zich te openen. Lijkt transparant. Of eigenlijk lijkt het alsof mijn huid vol is van hele kleine gaatjes die de energie opnemen, binnenlaten. Heel subtiel. Heel zacht. Heel fijn. Een zacht bruisen in me, een tinteling door heel mijn lichaam.

Ik spreid mijn armen. Door de zachte aanraking van het water openen mijn zintuigen zich nog verder. De rivier en de aarde dragen me. Het water laat me licht zweven. De stevige ondergrond van de rivier. De stenen, groot en rond. Ik besef nu pas wat deze plek met me doet. Ze laadt me op. Ik voel hoe de energie me vult. Hoe het water me schoonwast, zuivert. Mijn puurheid, mijn zuivere kern laat zien. Alles glijdt van me af. Verdwijnt met de stroming van het water. Volledig in verbinding met de natuur.

Het geluid van het stromende water. Mijn oren openen zich, lijken te groeien. De vogels zetten aan. Het volume van hun gezang neemt toe. Het ritselen van de blaadjes in de bomen en de struiken, en het geluid van het klotsen van de rivier ondersteunt hun gezang.

Mijn ogen zijn gesloten. Dan kan ik beter gewaar zijn. Ik hoor vleugels. Ik hoor een vogel – een grote vogel – zijn vleugels uitslaan. In een rustig tempo met heel veel kracht. Hij tilt zichzelf op door het bewegen van zijn vleugels. Ineens voel ik een immense kracht boven me. Ik open mijn ogen. Een enorme arend vliegt over me heen. Precies boven me. De kracht van de adelaar trekt me mee naar boven. Ik vlieg met hem mee.


Zittend op zijn rug, houd ik me vast aan zijn vleugels. De wind door mijn haren. De snelheid van zijn vlucht. De geur van gras, bomen, bloemen. De geur van de lucht. Steeds lichter naarmate we hoger komen. Mijn ogen tranen in de wind. Vrijheid. Daar, beneden in de rivier, zie ik mezelf liggen. Mijn armen gestrekt, als het spiegelbeeld van de adelaar. Ik kan zowel boven als beneden zijn op dezelfde tijd. Boven heb ik overzicht en vrijheid en toch ben ik verbonden met de aarde. Het stroomt. Ik stroom. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo’n fijne ervaring heb gehad. Ik laat me meevoeren in de vlucht van de vogel, met zijn kracht. Ik ga op in de ziel van de arend. Ik ben de arend. Dit is een belangrijk moment, een moment dat ik altijd op kan roepen. Het brengt me bij mijn kracht, mijn puurheid. Bevrijdt me van mijn gedachten. Biedt me overzicht. Ik kan buiten, boven mezelf zijn, verbonden met de aarde. Ik begrijp hoe ik de kwaliteiten van de adelaar kan en mag gebruiken. Dat ik mijn lichaam met mijn ziel kan ontstijgen, om overzicht te hebben, om vervolgens doelgericht en snel te kunnen handelen. Zoals de adelaar, als hij zijn oog op een prooi heeft laten vallen.

 

Helderheid over je doel en bestemming

Ik was op zoek naar mijn visie, mijn ware doel op aarde, de volgende stap op mijn levenspad toen mijn pad zich via dromen en meditatie ontvouwde. Ik wilde een plan, maar het startte met een droom, om vervolgens een plan te worden. Een plan als een routemap voor het leven.

 

De adelaar staat symbool voor de opgaande zon, de plaats van hoe en wat we worden, onze bestemming. De adelaar helpt je om helderheid te krijgen over je leven. De ogen van de adelaar kunnen in het verleden en de toekomst kijken. Om ons te helpen achterhalen waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan. Door me af te stemmen op de adelaar leer je de krachten van de adelaar begrijpen. Leer je de krachten van de adelaar gebruiken.

 

Lijkt het je niet fantastisch om in de toekomst en het verleden te kunnen kijken? Door je te verbinden met zijn ziel, met jouw ziel. De adelaar leert ons niet alleen te kijken met onze ogen, maar ook in verbinding met ons hart. Door je te verbinden met de adelaar krijg je als het ware toegang tot zijn krachten. Archetypes zijn verbonden met ons hart in plaats van ons hoofd. Ze spreken rechtstreeks tot onze ziel. Wil jij leren hoe je je eigen wijsheid op een dieper niveau kunt ontsluiten in verbinding met de natuur? Door middel van het boek Project Paradijs maak je rechtstreeks contact met een diepere wijsheid in jezelf.

 


#zielspad #onvoorwaardelijkeliefde #projectparadijs #BHAG #BigHairyAudaciousGoal #missionpossible #onetribe #ancientwisdom #wijsheidvandenatuur #wijsheidvandenatuurvolkeren #mitakuyaoyasin #weareallrelated #osmoses 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.