Wat was je droom toen je nog jong was?

'En is het al gelukt?', vroeg hij.

Mijn blik beantwoordend met een uitdagende blik en tegelijk oprechte nieuwsgierigheid.

'Nee, nog niet!' zei ik, met een brede glimlach. Ik moet er nog om lachen als ik er aan terug denk. 

'En jij? Wat was jouw droom?'

'De wereld verbeteren!', hij lachtte en leek tot hetzelfde besef te komen.

'En, is het al gelukt?'

'Nee, kom we gaan dansen.'

We dansten een tijd samen en gingen weer ieder onze eigen weg.

Zijn blik had mijn ziel geraakt en in combinatie met zijn vragen wist ik dat ik mijn boek af moest maken.

Het zou de wereld niet redden, maar het zou mischien wel wat andere zielen herinneren aan hun dromen en wensen. Langzaam maar zeker herinner ik me mijn gave, mijn talent en besluit ik het in te zetten om het bewustzijn te helpen vergroten.

Ik had onder andere gedroomd om een boek te schrijven toen ik klein was. Dat had ik inmidddels gedaan, maar het tweede boek lag al weer een tijdje stil.  Hoewel ik eigenlijk een businessboek had willen schrijven kwam er een verhaal uit mijn handen over een indianenmeisje dat opgeleid werd tot sjamaan, met de title: Hoe de maan ruikt en het orgasme van de sterren. Het verhaal kwam tot stand via dromen en meditatie. Het werd een spirituele roman. Ik had geen idee waarom en ik had geen idee wat een sjamaan eigenlijk was, maar mijn nieuwsgierigheid leidde me naar mijn leraren, naar de priestersjamanen van de Q’ero indianen uit de regio Cusco in Peru. Het pad van inwijdingen dat ik bij hen volgde noemen zij het pad van de hoeders van moeder aarde. De Q'ero delen hun wijsheid met de Westerse wereld om te helpen om de balans terug te brengen op aarde.  

Sjamanen zijn reizigers leerde ik later, zowel fysiek als door de verschillende lagen van het (on)bewustzijn. Ze zijn verhalenvertellers en healers, medicijnmannen en vrouwen, begeleiders van transitieprocessen. Wist ik in mijn onderbewustzijn misschien wel wat mijn doel op aarde was, maar was ik het in het dagelijks leven vergeten? Ik werd in mijn werk steeds getrokken naar leidinggevende posities. Hoewel ik ook steeds op het pad van coaching en begeleiden van veranderingen en transitieprocessen kwam, wat vergelijkbaar is met het werk van sjamanen. Koos ik dit echt bewust? Was het het het juiste pad? En was het nu tijd om me de oude tradities te herinneren en terug te brengen naar mijn bewustzijn, om de oude wijsheid te delen met de wereld? Om de krachten in mezelf te verenigen, te integreren? Ik heb het antwoord niet, maar ik weet wel dat ook het tweede boek er moet komen. Voor degenen die net als ik de wereld een mooiere plek willen maken. Voor degenen die de balans terug willen. Mijn nieuwe boek gaat Project Paradijs heten. Het boek heeft mij geholpen om de weg naar mijn innerlijk paradijs terug te vinden. Om van daaruit weer vol goede moed een bijdrage te leveren aan de balans op aarde. 

Ik had geleerd dat alles mogelijk was....als je maar wilde. Niet helemaal gelukt, dus nieuwe poging.....Nou dit is wat ik wil: het paradijs op aarde! Dus ik denk dat ik een mooie vakantie ga boeken naar een stukje paradijs op aarde. Of maak ik eerst mijn boek af?